Andrzejki to wieczór pełen magii i wróżb. Obchodzony jest w nocy z 29 na 30 listopada, w wigilię św. Andrzeja, który był jednym z dwunastu apostołów. Wierzono, że tej nocy duchy naszych przodków wracają na ziemię i objawiają niezamężnym dziewczętom ich przyszłość. Tradycja andrzejkowa ma już ponad 500 lat.
Obecnie w ten wieczór wróżą sobie również chłopcy. Najpopularniejszymi wróżbami, po dziś dzień, są lanie wosku przez ucho klucza oraz wyścig butów.
Największym zainteresowaniem dzieci, które obchodziły andrzejki w czytelni szkolnej, cieszyło się papierowe serce z imionami. Przebijając je szpilką, można było poznać imię przyszłej sympatii. Wróżba z kostek do gry również wyzwalała u uczniów wiele emocji. Polegała na rzuceniu trzema kostkami. Po wyrzuceniu trzeba było dodać liczbę oczek. Suma wskazywała na przypisaną jej przepowiednię. Kolejną była wróżba z kolorowymi piórami. Dzieci losowały numer swojego pióra i dowiadywały się, jaki otrzymały dar: odwagi, kreatywności, mądrości lub inny. Tego dnia można też było poznać swój zawód. Były to zawody na wesoło, na przykład: poszukiwacz dobrego humoru, konstruktor trudnych sytuacji, architekt szczęścia, zdobywca szczytów wyobraźni, nauczyciel pozytywnego myślenia, poszukiwacz zapału do nauki, kierowca wehikułu czasu, trener cierpliwości, mistrz unikania problemów. Te i inne zabawy andrzejkowe umilały przerwy międzylekcyjne naszym czytelnikom. Tego dnia czas w bibliotece płynął szybko i wesoło. Następne andrzejki już za rok.
Zdjęcia i opracowanie: Agata Kuśmierczyk
