Zapraszamy do obejrzenia krótkiej relacji.
Przygotowanie prezentacji: Aneta Skolimowska
2 marca obchodziliśmy w naszej szkole Dzień Wsparcia dla Ukrainy. Tego dnia wychowawcy klas rozmawiali z uczniami na temat aktualnej sytuacji naszych sąsiadów zza wschodniej granicy, możliwości pomocy oraz wsparcia. Klasa II a własnoręcznie wykonała kotyliony w barwach ukraińskiej flagi a ich koleżanka, Yelyzaveta Andrushchakevych, pochodząca z Ukrainy, odśpiewała hymn swojej ojczyzny. Dziewczynka prezentowała również tradycyjny strój ukraiński zwany wyszywanką. Ponadto na szkolnych korytarzach dało się zauważyć barwy niebiesko-żółte oraz transparenty zapewniające o solidarności i jedności.
Opracowanie: Martyna Przeździak, Joanna Kowalik
Wiadomość o inwazji na Ukrainę dla wszystkich jest wstrząsająca. Obecna sytuacja u naszych sąsiadów budzi szereg emocji, które są trudne dla dorosłych, tym bardziej dla dzieci. Zadajemy sobie pytanie, jak rozmawiać o tym z dziećmi. Wiemy dokładnie, że trzeba rozmawiać nawet z maluchami i nie udawać, że tematu nie ma, bo dzieci dyskutują między sobą, widzą obrazki we wszystkich mediach społecznościowych, podsłuchają rozmowę, np.: w autobusie. Brak informacji od tych, którym ufają rodzi lęki. To bardzo ważne, aby dzieci
o tym, co się dzieje, dowiadywały się w pierwszej kolejności od nas. Wiemy dokładnie, że wiadomość o wojnie zawsze budzi strach i uruchamia lawinę lęków. Jeśli to my tę wiadomość dzieciom podamy, mamy szansę zadbać o ich emocje, zaopiekować się nimi. Nie łudźmy się, że przed trudną wiedzą możemy dzieci uchronić. Mogą się z nią zetknąć dosłownie wszędzie. Na to nie mamy wpływu. Możemy jednak wziąć odpowiedzialność za to, jak emocjonalnie dziecko odbierze tę informację, przygotujemy je podając najbardziej bezpieczny, delikatny sposób.
Dozujmy im informacje. Dzieci powinny dowiedzieć się, że trwa wojna w kraju za naszą granicą, ale w miarę możliwości zadbajmy o to, aby nie stykały się z jej najbardziej koszmarnymi aspektami. Postarajmy się nie oglądać relacji telewizyjnych przy dzieciach, nie pokazujmy im drastycznych (dramatycznych) zdjęć. Wyjaśniajmy w miarę możliwości, co się dzieje. Swoją potrzebę wiedzy na temat sytuacji na Ukrainie starajmy się zaspokajać podczas nieobecności dzieci. Wiedza zawsze uspokaja, daje poczucie oswojenia tematu.
Odpowiadajmy na ich pytania, nie okłamujmy ich, ale niekoniecznie wybiegajmy wprzód. Dzieci mają różny stopień gotowości przyjęcia złych informacji i różną potrzebę zaspakajania wiedzy. Dlatego po podaniu podstawowej informacji o wojnie – otwórzmy się na jego ciekawość. Dziecko będzie pytać o tyle, ile jest w stanie udźwignąć. Odpowiadajmy szczerze i zgodnie ze swoją wiedzą, ale też z uwagą na jego wrażliwość. To my znamy je najlepiej i wyczuwamy, które informacje należy przekazać, a które pominąć. Kiedy czujemy, że emocjonalna pojemność dziecka jest na wyczerpaniu, starajmy się odwrócić jego uwagę od aktualnych wydarzeń. Jednak nie unikajmy i nie bagatelizujmy tego tematu, ale zróbmy to taktownie, bez silnych emocji, aby nie zburzyć spokoju i stabilności dziecka.
Dzieci powinny się uczyć, bawić, powinny być szczęśliwe. Nie chcemy wojny! Współczujemy naszym rówieśnikom z Ukrainy i żywimy nadzieję, że koszmar wojny szybko się skończy.
Dzieci ze świetlicy szkolnej też przystąpiły do akcji Solidarni z Ukrainą. Zapraszam do obejrzenia galerii zdjęć.
Opracowanie: Bożena Miłońska
Oddział przedszkolny
„Jak dobrze mieć sąsiada” – klasa I a melduje wykonanie kolejnego zadania z Projektu Piękna Nasza Polska Cała. Uczniowie zapoznali się z historią i tradycjami sąsiadującej z nami Ukrainy.
Uczniowie Szkoły Podstawowej nr 7 w Siedlcach, podobnie jak mieszkańcy wielu miast w Polsce, wspierają Ukrainę w tej dramatycznej dla niej chwili. Dlatego w oknach naszej klasy i na korytarzu szkoły ukazała się gazetka „Solidarni z Ukrainą”. Również w ramach solidarności z mieszkańcami dotkniętej wojną Ukrainy została zorganizowana zbiórka darów. Podczas akcji zostały zebrane najpotrzebniejsze rzeczy dla osób przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
„Nie liczy się to, ile posiadasz,
ale ile dajesz innym i jak się z nimi dzielisz.”
Opracowanie: Izabela Talacha
SZKOLNY WOLONTARIAT
Drodzy Uczniowie, Rodzice, Nauczyciele, oraz wszyscy, którzy w ostatnim czasie dostarczyli do naszej szkoły dary dla osób z Ukrainy – z całego serca dziękujemy Wam za ogromną ilość przekazanych produktów, za okazane serce, za każdy gest wsparcia i solidarności.
Zebrane dary przekazaliśmy do Urzędu Miasta Siedlce, który współpracuje z miastem partnerskim Berdyczów na Ukrainie.
