Historia

Szkoła Podstawowa nr 7 im. Czesława Kamińskiego znajduje się w Siedlcach  przy ulicy Starowiejskiej 23. Popularna siedlecka „Siódemka” jest placówką mającą swoją historię i tradycje. Jej początki sięgają czasów przed drugą wojną światową. Wtedy, na miejscu dzisiejszej Szkoły Podstawowej nr 7, znajdowała się Szkoła Podstawowa nr 6 im. Ignacego Mościckiego. Jej budynek oddano do użytku 31 maja 1934 roku.

1 września 1939 roku zajęcia rozpoczęły się normalnie i prowadzone były do 7 września. W grudniu do budynku szkoły eksmitowano Państwowe Gimnazjum i Liceum Królowej Jadwigi. Nauczyciele robili wszystko, by mimo okupacji kontynuować naukę i uchronić dzieci i młodzież przed niebezpieczeństwami i złymi wpływami. W 1940 roku przerwano naukę w szkole, wszystkie materiały szkolne zostały usunięte, a budynek zarekwirowały niemieckie władze. Nauka odbywała się jednak w dalszym ciągu, w bardzo trudnych warunkach w Domu Ludowym na Osiedlu Robotniczym przy ulicy Janowskiej.

Latem 1941 roku Niemcy oddali budynek szkoły do użytku miasta. Uczyły się w nim na cztery zmiany dzieci z jeszcze czterech innych szkół aż do marca 1944 roku. Naukę rozpoczynano wtedy wspólną modlitwą, a raz w tygodniu odbywały się pięciominutowe poranki organizowane przez wszystkie klasy.

W 1944 roku, w czasie wycofywania się okupanta z miasta, budynek Szkoły Podstawowej nr 6 doszczętnie spłonął. Szkole przydzielono parter w prywatnej kamienicy przy ulicy Sienkiewicza 57. Ponieważ pomieszczenie to było zbyt małe, naukę prowadzono w mieszkaniach prywatnych.

Do stycznia 1945 roku zajęcia szkolne odbywały się aż w pięciu punktach. 19 marca 1954 roku został powołany Komitet Budowy Szkoły. Jego zadaniem było podjęcie starań w sprawie budowy nowej szkoły (na miejscu spalonej w czasie okupacji Szkoły Podstawowej nr 6).

1 stycznia 1957 roku otrzymał zezwolenie na budowę i potrzebne na to kredyty. Prace przygotowawcze rozpoczęto 27 marca 1957 roku.

Dzięki energicznej postawie ówczesnej kierowniczki szkoły, Zofii Makuch, jej usilnym staraniom, ofiarnej pomocy rodziców i dzieci w 1958 r. oddano do użytku pierwszy pięcioizbowy budynek Szkoły Podstawowej nr 7.

2 września 1958 r. przed nowym gmachem szkolnym odbyła się uroczystość rozpoczęcia roku szkolnego 1958/1959. Budowa szkoły nie była wówczas jeszcze ukończona. Lekcje w nowym budynku rozpoczęły się 12 stycznia 1959 r. Uroczystość przekazania budynku władzom szkolnym miała miejsce 25 stycznia 1959 r. Grono pedagogiczne liczyło wówczas 19 osób, a kierownikiem była Zofia Makuch. Wraz z przejściem do nowego budynku szkoły poprawiły się znacznie warunki pracy.

W roku szkolnym 1960/1961 liczba oddziałów wzrosła do 21. W tym też roku skompletowano pomoce naukowe, powiększono księgozbiór biblioteki. Na terenie szkoły działał Samorząd Szkolny pod opieką Zofii Makuch. W szkole wydawana była gazetka ścienna pod tytułem „Skrzat Wszędobylski”, na której systematycznie ukazywały się artykuły z życia szkoły.

Od 1961 r. naukę w szkołach przedłużono do 8 lat, ale nowy system oświaty nie pogorszył warunków pracy w placówce.

We wrześniu 1963 przy Szkole Podstawowej nr 7 powstały pierwsze zalążki muzeum regionalnego zorganizowanego przez nauczyciela – Edwarda Chorążego. Muzeum liczyło ponad sto kilkadziesiąt eksponatów i było podzielone na wiele działów.

26 lutego 1964 r. szkołę odwiedził minister Ferdynand Herok. Przeprowadził on lustrację placówki oraz spotkał się z Radą Pedagogiczną. Po pożegnaniu gościa, Rada Pedagogiczna rozpatrzyła projekt nadania szkole imienia Czesława Kamińskiego, który w czasie okupacji był kierownikiem szkoły, komendantem Hufca, a za swoją działalność został zesłany do obozu koncentracyjnego, gdzie zginął.

Od dnia 25 kwietnia 1965 r. Szkoła Podstawowa nr 7 nosi imię Czesława Kamińskiego.

W szkole sukcesywnie przybywało nowych klasopracowni. Bardzo dobrze wyposażone były pracownie: matematyczna, fizyczna, biologiczna, chemiczna i zajęć technicznych.

W 1970 r. wybudowano w czynie społecznym boisko asfaltowe.

Od roku szkolnego 1973/1974 w szkole istnieje oddział przedszkolny.

Dnia 30 kwietnia 1975 r. odbyło się uroczyste przyjęcie sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski wsparty pomocą Komitetu Opiekuńczego oraz szerokiego grona społecznego.

W roku szkolnym 1976/1977 placówka stała się Zbiorczą Szkołą Gminną z liczbą uczniów 753. Nowa sytuacja pogorszyła warunki funkcjonowania szkoły, gdyż należało zapewnić dzieciom z likwidowanych szkół dojazd, opiekę świetlicy i miejsce w stołówce.

Szybki rozwój gospodarczy Siedlec spowodował powiększenie się obwodu Szkoły Podstawowej nr 7, jednak baza lokalowa nie ulegała zmianie. W 1979 r. liczba uczniów wynosiła 831. Szkoła była przepełniona i stan ten pogarszał się z roku na rok.

W 1983 r. zlikwidowano w „Siódemce” Zbiorczą Szkolę Gminną. Została ona przeniesiona do Stoku Lackiego.

Wraz z uzyskaniem statusu szkoły miejskiej w Szkole Podstawowej nr 7 wygospodarowano i urządzono dwa gabinety: lekarski i stomatologiczny.

W 1988 r. liczba dzieci wzrosła do 1524, zajęcia odbywały się na dwie zmiany, dlatego powołano dwie filie – nr 1 przy LO im. B. Prusa i nr 2 przy LO im. Królowej Jadwigi, w których uczyła się część uczniów „Siódemki”.

W roku szkolnym 1989/1990 podjęto decyzję o likwidacji filii, gdyż liczba dzieci zmniejszyła się.

Od roku szkolnego 1994/1995 Szkoła Podstawowa nr 7 uzyskała bezpłatne pozwolenie na korzystanie z basenu przy Szkole Podstawowej nr 8.

W roku szkolnym 1997/1998 wprowadzony został obowiązkowy język zachodni, początkowo niemiecki, a następnie również angielski.

Obecnie w roku szkolnym 2022/23 szkoła liczy 582 osoby i 20 uczniów w oddziale przedszkolnym. W SP 7 pracuje obecnie 71 nauczycieli.

Teren szkoły zajmuje powierzchnię 1,30 ha. Na tym terenie znajdują się obiekty sportowe i boisk Orlik, bieżnia, boisko do piłki ręcznej,  plac zabaw i budynek szkoły. Budynek jest 3-piętrowy, mieści się w nim 6 sal edukacyjnycyh do nauki dla dzieci młodszych (klas I-III), 12 sal do nauki dla klas IV- VIII oraz 4 pracownie języka angielskiego i jedna oddziału przedszkolnego, pracownia informatyczna z 14 stanowiskami pracy, sala gimnastyczna, biblioteka, świetlica szkolna dla dzieci oczekujących na zajęcia lekcyjne, kuchnia, stołówka, gabinet pedagoga, psychologa, pokój doradcy zawodowego, pokój do zajęć rewalidacyjnych (logopedia) oraz pomieszczenia administracyjno-biurowe.

Szkoła jest przyjazna dla swoich uczniów. Świadczy o tym nie tylko serdeczna atmosfera w placówce, ale i sam jej wygląd- estetyczny, kolorowy budynek z zagospodarowanym otoczeniem, a wewnątrz – sprzyjające właściwej atmosferze pracy czyste, kolorowe pracownie.

Kadra kierownicza szkoły:

1958 – 1972 – Zofia Makuch
1972 – 1974 – Zbigniew Petz
1974 – 1978 – Władysław Kublik
1978 – 1983 – Zdzisława Pieńkowska
1983 – 1989 – Adam Rosa
1989 – 1999 – Alicja Wysokińska
1999 – 10.01.2008 – Andrzej Sitnik
11.01.2008 – 09.07. 2008 – Barbara Artych
10.07.2008 – 31.08.2019 – Alicja Świderska
01.09.2019 – obecnie – Marzenna Koncerewicz